Schatzoeken en vroeg opstaan

In Hervey Bay hebben we twee rustige dagen aan het strand gehad. De tweede dag zijn we ook nog naar een klein museumpje geweest over de dieren en natuur rond Hervey Bay. De kinderen kregen op de camping wat zandbakspeelgoed en een bal van een campinggast die het niet meer nodig had. Daar is meteen een mooi zandkasteel mee gebouwd. Dinsdag zijn we doorgereden naar Gracemere. Daar hebben we een nachtje gestaan en zijn we vervolgens meer het binnenland in gegaan. We hebben de hele dag over de Capricorn Highway naar het westen gereden. Je ziet meteen het verschil met de kuststrook. Het is er veel rustiger, droger en stoffiger. De dorpen (en dus ook benzinepompen) zitten veel verder uit elkaar. We zitten nu in de saffiervelden ten westen van Emerald. Daar kunnen we opzoek gaan naar saffieren. Het blijkt dat er deze week een groot edelstenenfestival is. Daardoor is het heel erg druk op de campings. De eerste drie campings waren allemaal vol. Zo'n grote camper schuif je er ook niet zo makkelijk ergens tussen. Op de vierde camping was het ook vol en ik begon me toch wel een beetje zorgen te maken waar we nu moesten overnachten. We hadden net twee dagen gereden en waren allemaal moe. Na een praatje met de eigenaar van de 4e camping dook die toch nog eens de boeken in. Ze had wel een plekje maar die was eigenlijk niet geschikt voor zo'n grote camper. Het meetlint kwam erbij en het was inderdaad wel erg krap. Dan misschien op een niet geheel officieel plekje. Maar ook dat was allemaal krap. Ik moest de camper er maar eens neerzetten dan kon ze even kijken of het nog een beetje ging. Toen ik de camping opkwam was haar man er ook bij komen te staan. Volgens hem moest het toch echt wel lukken op het plekje wat te klein leek. Met wat passen en meten en heen en weer steken kregen we hem er best goed in. Een boom die in de weg stond heeft hij ter plekke even bijgeknipt. Ik vond de service en de moeite die ze voor ons deden echt ongekend. En we konden er ook nog 3 nachten blijven staan. Het inchecken moest verder maar even wachten. We konden gelijk door naar de kampkeuken voor de afternoontea met allemaal lekkere hapjes en zo. Alle campinggasten kwamen met stoelen en drinken rond de kampkeuken zitten. Het was erg gezellig. De volgende dag zijn we naar een mijn geweest. Het was 1, 7 km van de camping. Naar mijn mening konden we dat best lopen. Maar zo in de hitte door een droge stoffige berm wandelen vonden Thomas en Emma nou niet zo geweldig (en ik trouwens ook niet). Na veel gemopper en gesjok waren we bij de mijn. Daar hebben we een rondleiding in de mijn gehad. Ook hebben we een emmer met mijngrind gekocht. Dat moest je dan zeven en wassen en dan opzoek naar saffieren. Uiteindelijk hebben Ilse en ik best veel kleine saffiertjes gevonden. Emma en Thomas vonden er niet zo veel aan. Emma riep al snel dat ze diamanten wou en dat ze groot moesten zijn. Het bleek dat er vanwege het festival gratis pendelbusjes reden. We konden voor de mijn instappen en werden voor de camping afgezet.
Op de camping zitten een aantal regenboog lorries. De eigenaar van de camping voert ze elke ochtend om half acht. Als de kinderen willen kunnen ze komen helpen. En dat willen ze dus wel. Normaal slapen we uit tot 9 uur. Maar nu staat de wekker elke ochtend op 7 uur (zucht). Maar het is wel leuk om te zien. De eerste dag wou Emma heel graag voeren maar wou ze niet uit bed. Ze was helemaal in tranen. Uiteindelijk is ze toch maar opgestaan. Ze krijgen een stukje appel of een hand met zaadjes. De Lorries komen dan uit hun hand eten en zitten op hun hand of arm. De kinderen proberen al weken een goede foto van een lorri te maken. Maar ze zitten vaak hoog in de bomen en ze zitten weinig stil. Maar nu hadden we alle tijd om foto's te maken.